Καταραμένε Έλληνα, όπου και να στρέψω την ψυχή μου μπροστά μου σε βρίσκω»

Καταραμένε Έλληνα, όπου και να στρέψω την ψυχή μου μπροστά μου σε βρίσκω»

Ο Σίλερ, 1759-1805, Γερμανός συγγραφέας και ποιητής είχε γράψει μέσα από τα βάθη της ψυχής του, τους παρακάτω στίχους που σήμερα είναι πιο επίκαιροι παρά ποτέ:
"Καταραμένε Έλληνα.
Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να...
στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος.

Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.

Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.

Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση...

Γιατί να σε αγγίξω;

Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;

Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;"

Η Ελλάδα μοιάζει όλο και πιο πολύ στη Lehman Brothers

Άνθρωποι που έζησαν από κοντά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008, προειδοποιούν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μην πιέσουν τα άκρα την Ελλάδα προτού της χορηγήσουν τη βοήθεια που θα εξασφαλίσει τη σωτηρία της, αναφέρει ρεπορτάζ του Bloomberg. Διότι μια μικρή «αστοχία» στις πιέσεις μπορεί να προκαλέσει την άτακτη χρεοκοπία της χώρας με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ευρωζώνη αλλά και την παγκόσμια οικονομία.

«Πολιτικά είναι πολύ ευχάριστο να είναι κανείς σκληρός, αλλά αν μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία οδηγήσει σε επέκταση της κρίσης στην ευρωζώνη, οι συνέπειες για την Ευρώπη στο σύνολό της και για την παγκόσμια οικονομία θα είναι οδυνηρές», δήλωσε ο Νιλ Κασκάρι, αναλυτής της Pacific Investment Management ο οποίος προ τετραετίας ήταν σύμβουλος και στενός συνεργάτης του τότε υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Χένρι Πόλσον.

Ο Κασκάρι δεν είναι ο μόνος από τους ειδικούς που ήταν «στα πράγματα» το 2008 και δεν εκτίμησαν σωστά ή υποτίμησαν τις συνέπειες της κατάρρευσης της εμβληματικής τράπεζας της Wall Street.

Ο Φίλιπ Σουόγκελ, πρώην σύμβουλος στο υπουργείο Οικονομικών, ως ψυχρός τεχνοκράτης δεν έχει καμία αναστολή μπροστά στην προοπτική πτώχευσης των εταιρειών, που βλάπτουν έναν περιορισμένο αριθμό εργαζομένων και έναν μεγαλύτερο αριθμό επενδυτών, που όμως επέλεξαν να επενδύσουν στην προβληματική εταιρεία. Δεν έχει καμία αναστολή μπροστά στην προοπτική πτώχευσης και των εθνικών κρατών, παρά το ότι στην περίπτωση αυτή το κόστος της πτώχευσης επιπίπτει επί ασύγκριτα περισσοτέρων δικαίων παρά επί των αδίκων.

«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ακολουθούν μια πολιτική των άκρων. Η καλύτερη προσέγγιση στο πρόβλημα θα ήταν να προετοιμαστούν για μια μελλοντική κατάρρευση, ώστε να είναι πιο πειστική η απειλή τους να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και πιθανώς να εγκαταλείψει την ευρωζώνη», δήλωσε ο Σουόγκελ που τώρα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.

«Υπάρχει μεγάλη σύγχυση σήμερα στην Ευρώπη. Εκείνο που έχω να πω είναι ότι οι πολιτικοί και οι επενδυτές δεν θα έπρεπε να είναι τόσο αιμοδιψείς για μια ελληνική χρεοκοπία. Η Ιστορία διδάσκει ότι όταν μια χώρα κηρύσσει στάση πληρωμών, συνήθως ανοίγει την όρεξη και άλλων χωρών να ζητήσουν ελάφρυνση του δανειακού βάρους από τους πιστωτές τους», παρατηρεί ο Ίδαν Χάρις, επικεφαλής οικονομολόγος της Bank of America Merrill Lynch στη Νέα Υόρκη, ο οποίος παλαιότερα εργαζόταν στη Lehman Brothers.

Μια άλλη επίπτωση που φοβούνται οι ειδικοί είναι να δημιουργηθεί ένα ντόμινο μετάδοσης της κρίσης.

«Το να αφήσεις την Ελλάδα να καταρρεύσει - και ακόμη χειρότερο να την ωθήσεις προς την κατάρρευση - δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτή είναι η στρατηγική που εφαρμόστηκε στη Lehman. Το πρόβλημα είναι συστημικό και δεν περιορίζεται σε μια μόνο χώρα ή ακόμη σε μερικές χώρες. Οι συνέπειες από την κατάρρευση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα θα μπορούσαν να είναι ισοπεδωτικές», δήλωσε ο Ντάνι Γκάμπεϊ, διευθυντής της λονδρέζικης εταιρείας συμβούλων Fathom Financial Consulting.

Ο φόβος του ντόμινο

Έρευνα που δημοσιοποίησε η Fathom τον Ιανουάριο έδειξε ότι αν κηρύξει πτώχευση η Ελλάδα, τότε οι πιθανότητες να πράξει το ίδιο και η Πορτογαλία ξεπερνούν το 60%. Κι αν καταρρεύσει η Πορτογαλία, τα περιθώρια να μην ακολουθήσουν σαν πιόνια του ντόμινο η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία, ακόμη ίσως και η Γαλλία, στενεύουν πάρα πολύ.

Όμως και ο ίδιος ο Χένρι Πόλσον, ο υπουργός της κυβέρνησης Μπους στα χέρια του οποίου «έσκασε» η βόμβα Lehman που έριξε στο χάος το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, που προκάλεσε απώλειες 1 τρισ. δολαρίων στις τράπεζες (τις πλήρωσαν κατά κανόνα οι φορολογούμενοι), που έριξε κατά 40% μέσα σε ένα εξάμηνο το δείκτη Standard & Poor's 500 και που βύθισε την παγκόσμια οικονομία στη βαθύτερη ύφεση από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, προειδοποιεί για τον κίνδυνο να μετατραπεί η Ελλάδα σε μια νέα Lehman.

«Το μοναδικό μάθημα που θα έπρεπε να πάρουμε από τη Lehman Brothers είναι ότι δεν μπορείς να αφήνεις ένα μεγάλο συστημικό οικονομικό θεσμό να πτωχεύει κατά τρόπο άτακτο και ανεξέλεγκτο. Είναι σαφές ότι δεν θα ήθελε κανείς να συμβεί το ίδιο με μια χώρα. Αναφορικά με την Ελλάδα, νομίζω πως είναι σημαντικό να διαπιστώσουμε αν υπάρχει ένα πρόβλημα το οποίο είναι καλά προεξοφλημένο και αν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι αν συμβεί μια χρεοκοπία δεν θα συμβεί κατά τρόπο αιφνιδιαστικό και ανεξέλεγκτο», δήλωσε στις 15 Φεβρουαρίου στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC ο Πόλσον.

Όσοι έζησαν και πάλεψαν με την κρίση του 2008 και ασκούν ακόμη δημόσια εξουσία δεν έχουν πάψει να πιέζουν τους Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες να προσέξουν ιδιαίτερα την περίπτωση της Ελλάδας και να οργανώσουν τις άμυνές τους απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο, γράφει το Bloomberg, υπονοώντας με σαφήνεια ότι το μέλημα των Αμερικανών δεν είναι να μην χρεοκοπήσει η Ελλάδα αλλά να μη συμβεί αυτό «αιφνιδιαστικά και ανεξέλεγκτα», όπως συνέβη με τη Lehman Brothers.

Ο οικονομολόγος της Pacific Investment Management Νιλ Κασκάρι θεωρεί ότι οι αγωγοί επέκτασης της ελληνικής κρίσης δεν έχουν κλείσει. Ο πρώην σύμβουλος του Πόλσον πιστεύει ότι «η προοπτική μιας χρεοκοπίας της Ελλάδας εξακολουθεί να συνιστά ένα υπερβολικά μεγάλο ρίσκο για τους εταίρους της χώρας στην ΕΕ και για την παγκόσμια οικονομία».

Κατά το Bloomberg, στη συνεδρίαση του Ομίλου των 20 πλουσιότερων κρατών του πλανήτη (G20), που θα γίνει το Σαββατοκύριακο 25 και 26 Φεβρουαρίου στην Πόλη του Μεξικού, είναι βέβαιο ότι ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ και ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας (Fed) Μπεν Μπερνάνκι θα θυμίσουν την «περίπτωση Lehman» στους Ευρωπαίους ομολόγους τους που χειρίζονται την ελληνική υπόθεση.

Ο Μπερνάνκι, άλλωστε, ήταν ένας εκ των αξιωματούχων που χειρίστηκε (και εξακολουθεί να χειρίζεται) την χρεοκοπία Lehman, υπό την έννοια ότι χορήγησε (και χορηγεί) ρευστότητα... τρισεκατομμυρίων δολαρίων στις αμερικανικές τράπεζες και στην οικονομία για να τις βοηθήσει να ξεπεράσουν το σοκ. Στις 2 Φεβρουαρίου ο Μπερνάνκι έκανε λόγο για ένα «τρομακτικό έργο», που πρέπει να γίνει στην Ευρώπη, με δεδομένη την «έλλειψη κεφαλαίων του τραπεζικού της συστήματος».

Οσο για τον Τίμοθι Γκάιτνερ, που όταν «έσκασε» η Lehman ήταν πρόεδρος της Τράπεζας της Νέας Υόρκης (και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Fed), απευθύνει αλλεπάλληλες εκκλήσεις προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να δημιουργήσουν ισχυρότερα «φράγματα πυρός» (να αυξήσουν τη ρευστότητα δηλαδή) κυρίως σε υπερχρεωμένες οικονομίες όπως είναι η ισπανική και η ιταλική, για να τις προστατεύσουν.

"Το τέλος του παιχνιδιού": Έξοδος από το ευρώ σε 11 βήματα

Πέμπτη, 02 Φεβρουάριος 2012 20:25

Τα έντεκα βήματα που θα πρέπει να κάνει μία κυβέρνηση σε περίπτωση που αποφασίσει να βγει από μία νομισματική ένωση, σαν την ευρωζώνη, απαριθμούν οι οικονομολόγοι Jonathan Tepper και John Mauldin, στο βιβλίο «Το τέλος του παιχνιδιού: το τέλος του κύκλου της υπερχρέωσης».
Όπως αναφέρεται από σχετικό δημοσίευμα των Financial Times, οι δύο συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οποιαδήποτε έξοδος από το ευρώ θα μπορούσε να συμβεί γρήγορα και με μικρή χρονική διαφορά, μέσω μίας ανακοίνωσης-έκπληξης μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο!

Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να ελεγχθεί καλύτερα η ροή κεφαλαίων και να υπάρξει μία άμεση μετάβαση στο νέο καθεστώς.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθηθούν είναι τα εξής:

1. Να πραγματοποιηθεί μία ειδική συνεδρίαση του Κοινοβουλίου ημέρα Σάββατο, ώστε να περάσουν όλες οι απαραίτητες τροπολογίες για τη μετάβαση στο νέο νομικό καθεστώς και να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία μέσα στο Σαββατοκύριακο.

2. Να αρχίσει το τύπωμα του νέου νομίσματος, αλλά να διαμορφωθεί και η ισοτιμία, η οποία καλό θα ήταν να είναι 1 προς 1.

3. Να προωθηθούν οι τροπολογίες που να ξαναθέτουν σε λειτουργία την Κεντρική Τράπεζα της χώρας.

4. Να εμποδιστούν οι μεταφορές κεφαλαίων ακόμη και σε ηλεκτρονική μορφή.

5. Να μείνουν κλειστές οι τράπεζες για μία ή δύο ημέρες ώστε να αποφευχθεί η φυσική εκροή ρευστότητας.

6. Να υπάρξει έλεγχος των γραφείων συναλλάγματος.

7. Να τυπωθούν νέοι τίτλοι υπό το νέο δίκαιο και το νέο νόμισμα.

8. Να αλλάξουν οι όροι συναλλαγματικής διαπραγμάτευσης, ώστε το νέο νόμισμα να επανενταχθεί στην αγορά, με ελεύθερη διακύμανση.

9. Να αναθεωρηθεί το πτωχευτικό δίκαιο, ώστε να προστατευθούν οι επενδυτές και οι καταναλωτές από τις πτωχεύσεις που θα επακολουθήσουν.

10. Να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους.

11. Να αναθεωρηθούν οι κανόνες διατραπεζικού δανεισμού μέσω της ΕΚΤ, ώστε να ξεκαθαριστεί το σύστημα στήριξης των ελληνικών τραπεζών.

Πούτιν: Σε φαύλο κύκλο η Ελλάδα - Της στέρησαν τη δυνατότητα να εξυγιανθεί

Ethnos.gr

Ηχηρή παρέμβαση του Ρώσου πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος μιλώντας στο οικονομικό Φόρουμ "Ρωσία 2012" έκανε αναφορά στην Ελλάδα λέγοντας ότι η χώρα μας στερήθηκε τεχνητά της δυνατότητας να εξυγιάνει, μέσω υποτίμησης, την οικονομία της.

"Στην εποχή του για να λύσει αυτά τα οικονομικά προβλήματα ο Μέγας Αλέξανδρος πήγε και κατέκτησε την Περσία. Τώρα η Ελλάδα δεν μπορεί κανέναν να κατακτήσει, όμως πέραν αυτού της στέρησαν και τη δυνατότητα να υποτιμήσει το εθνικό της νόμισμα, γιατί δεν έχει εθνικό νόμισμα, της στέρησαν τη δυνατότητα αύξησης της ρευστότητας, εφόσον δεν διαθέτει δικό της κέντρο έκδοσης χρήματος" είπε ο κ. Πούτιν, επισημαίνοντας ότι κατ' αυτόν τον τρόπο απέμεινε μόνο ένας διαθέσιμος τρόπος, "η απευθείας μείωση των κοινωνικών δαπανών και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας σε αυτή τη βάση, γιατί για να επανεξοπλίσεις όλη την οικονομία, τη βιομηχανία, τον πραγματικό τομέα της οικονομίας ουσιαστικά χωρίς επενδύσεις είναι αδύνατο, αλλά και να προσελκύσεις επενδύσεις σε αυτήν την κατάσταση είναι επίσης αδύνατο. Σ' αυτόν τον δύσκολο φαύλο κύκλο βρέθηκε η Ελλάδα".

Ο Ρώσος πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι πολλές χώρες αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες, όμως το ζήτημα είναι ότι "στην Ελλάδα στέρησαν τη δυνατότητα εσωτερικής ανάπτυξης, σε κάθε περίπτωση την μείωσαν, και κάποια αποτελεσματική βοήθεια παρ' όλ' αυτά δεν προσφέρουν προς το παρόν από το εξωτερικό, δίνουν από λίγο, με έναν τρόπο παρακινώντας για τις επόμενες περικοπές".

"Εδώ υπάρχουν και περιορισμοί πολιτικού χαρακτήρα, γιατί τις οποίες μίλησε ειδικότερα και ο πρόεδρος της SberBank (σ.σ. και πρώην υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας) Γκέρμαν Γκρεφ", συνέχισε ο Β.Πούτιν, προχωρώντας και σε πολιτικά σχόλια για την οδό, που επελέγη: "Η ευθεία μείωση των κοινωνικών δαπανών είναι μια βίαιη, άμεση απόφαση από πλευράς του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης. Όταν γίνεται υποτίμηση, τότε είναι σχεδόν αντικειμενικό ότι υποφέρουν επίσης οι άνθρωποι, οι πολίτες φυσικά, αλλά δεν πρόκειται για απευθείας μείωση των κοινωνικών δαπανών. Και εδώ έχουμε απευθείας και απότομη (σ.σ. μείωση). Ευθύνεται η κυβέρνηση, το κόμμα, που κέρδισε στις εκλογές. Είναι αδύνατο να λάβεις αποφάσεις υπό αυτές τις συνθήκες και το εργαλείο, που θα επέτρεπε να λυθεί το πρόβλημα, το προσεκτικό εργαλείο, τους το αφαίρεσαν. Επί της ουσίας η φύση των προβλημάτων είναι η ίδια. Στέρησαν την Ελλάδα από ορισμένα εργαλεία, για τα οποία είπατε, ειδικότερα την δυνατότητα να υποτιμήσουν το δικό τους νόμισμα, ενώ όταν η κυβέρνηση της Αργεντινής κάποτε συνέδεσε υπερβολικά στενά το δικό της εθνικό νόμισμα με το δολάριο στέρησε την οικονομία της από την ευελιξία. Από άποψη ουσίας είναι μάλλον πολύ όμοιες οι αιτίες".

"Το θέμα δεν είναι ότι οι Έλληνες δεν θέλουν ή δεν ξέρουν να δουλεύουν", συμπλήρωσε ο Β. Πούτιν, εκτιμώντας ότι "εκεί δεν έχουν δημιουργηθεί δυνατότητες υψηλής τεχνολογίας για αποτελεσματική αξιοποίηση της εργατικής δύναμης με υψηλή ειδίκευση, ή τουλάχιστον σε επαρκή αριθμό, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στη Ρωσία και από κεί προέρχονται τα προβλήματα".

Μιλώντας στο Φόρουμ ο κ. Πούτιν συμφώνησε με τον οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν ότι η κρίση χρέους των κρατών και των επιχειρήσεων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά δείγματα του δεύτερου κύματος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ενώ κατονόμασε ως δεύτερο χαρακτηριστικό "την ανισορροπία του χρηματιστικού τομέα, υπερφουσκωμένου και κερδοσκοπικού, αποκομμένου από την πραγματική οικονομία".

"Ούτε μία από τις αιτίες των σημερινών χρηματιστικών συγκλονισμών μέχρι στιγμής δεν έχει εξαλειφθεί", είπε αποτιμώντας την υπάρχουσα κατάσταση ο Ρώσος ηγέτης,

Φόλκερ Χελμάγερ: η άλλη άποψη για την Ελλάδα

 

Είναι η άλλη άποψη για την ελληνική οικονομία: O επικεφαλής αναλυτής αγορών της τράπεζας Bremer Landesbank Φόλκερ Χελμάγερ ζητεί από τους Γερμανούς να δείξουν κατανόηση για την Ελλάδα.

 

Μιλώντας στη δημοσιογράφο Άννα Πλάνκεν στο πρωϊνό μαγκαζίνο της γερμανικής τηλεόρασης, σε ώρα υψηλής τηλεθέασης, ο Γερμανός τραπεζικός δεν διστάζει να απαντήσει καταφατικά στην ερώτηση, αν αισθάνεται ακόμα αισιόδοξος, με δεδομένες τις συνεχείς καθυστερήσεις στο ελληνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και στους δημοσιονομικούς στόχους.
«Παραμένω αισιόδοξος. Ο λόγος είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση παραδέχεται ότι έχει κάνει και λάθη στην κρίση του ευρώ και τα λάθη ήταν ότι αφήσαμε την Ελλάδα να την κυνηγούν οι αγορές κάθε τρεις μήνες. Μία χώρα σαν την Ελλάδα, με αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση, δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει τα πράγματα με την επιτυχία που το έκανε η Ιρλανδία, για παράδειγμα. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, η Ελλάδα είναι ένα σχετικά βατό πρόβλημα. Το κρατικό χρέος είναι 370 δισεκατομμύρια ευρώ και αυτά τα χρήματα αν μη τι άλλο είναι ένα ρίσκο που μπορούμε να υπολογίσουμε. Αν όμως αποτύχει η Ευρώπη, το ρίσκο θα είναι ανυπολόγιστο: παγκόσμια ύφεση, ίσως και πολιτική αποσταθεροποίηση», προειδοποιεί ο Φόλκερ Χελμάγερ.
«Υλοποιείται το μεγαλύτερο μέρος των μεταρρυθμίσεων»
Ο Γερμανός τραπεζίτης υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει υλοποιήσει το 80% των μεταρρυθμίσεων...Καλά όλα αυτά για τα λάθη της γερμανικής κυβέρνησης, αλλά ας δούμε και τα λάθη της ελληνικής κυβέρνησης, που είναι και ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης, επισημαίνουν οι Γερμανοί δημοσιογράφοι. Γιατί είχε υποσχεθεί ιδιωτικοποιήσεις δισεκατομμυρίων, μία υπόσχεση, που όπως αποδείχθηκε δεν μπορεί να υλοποιήσει; Και γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει σε στοιχειώδεις μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση; Έχουμε λόγους για να είμαστε αισιόδοξοι μετά από όλα αυτά;
«Ναι, ασφαλώς μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, γιατί έχει υλοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος των μεταρρυθμίσεων. Το 80% των μεταρρυθμίσεων που δρομολογήσαμε στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια έχουν υλοποιηθεί. Άρα το ποσοστό λάθους είναι 20% και οφείλεται σε έλλειψη αποτελεσματικότητας στη διοίκηση. Εδώ ασφαλώς θα πρέπει η Ευρώπη να ασκήσει πιέσεις και αυτό ήδη γίνεται με τα διοικητικά στελέχη από τις Βρυξέλλες που παρακολουθούν την πορεία των μεταρρυθμίσεων, χωρίς όμως να μας οδηγούν και στην τελειότητα. Από αυτή την άποψη συμφωνώ με τον κ.Σόϊμπλε, πιστεύω δηλαδή θα χρειαστούμε μέχρι το 2020 για να εγκαθιδρύσουμε μία σοβαρή δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα» λέει ο Φόλκερ Χελμάγερ.
«Η ύφεση εμποδίζει την πλήρη υλοποίηση στόχων»
...αλλά συμφωνεί με την πρόβλεψη του Βόφγκανγκ Σόϊμπλε ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί δέκα χρόνια για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.Ο Γερμανός τραπεζικός επικρίνει το γεγονός ότι, με αφετηρία και αφορμή τις καθυστερήσεις ή και τις αποτυχίες στην υλοποίηση των στόχων, οι αναφορές στην ελληνική οικονομία συνήθως επικεντρώνονται αποκλειστικά στην αρνητική ανάγνωση, χωρίς να υπενθυμίζεται η σχετική πρόοδος που έχει επιτευχθεί. Μία πρόοδος που δεν είναι καθόλου αυτονόητη, αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς το αντίξοο οικονομικό περιβάλλον και κυρίως την πρωτοφανή ύφεση που μαστίζει την ελληνική οικονομία.
«Τα δύο τελευταία χρόνια η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 11%, πρόκειται για τεράστια ύφεση, και παρ΄όλ΄αυτά κατέστη δυνατό να μειωθεί ο νέος δανεισμός από  15,4% στο 9-9,5% του ΑΕΠ. Το ότι δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος του 7,6% οφείλεται σε αίτια συγκυριακά και όχι δομικά. Και θα ήθελα να ακούσω από τους πολιτικούς και τους οικονομολόγους ότι μία τέτοια μείωση του νέου δανεισμού μέσα σε τέτοια ύφεση δείχνει τη διάθεση για μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν το ακούω. Έχουμε επικεντρωθεί αποκλειστικά στις αρνητικές πτυχές»